Παρασκευή 25 Μαΐου, πολλές χιλιάδες παιδιά, παιδιά όλων μας, έδωσαν εξετάσεις στο μάθημα της Φυσικής.
Πριν καν μπουν στις αίθουσες το τρεμούλιασμα, ο κρύος ιδρώτας και το κόκκινο της αγωνίας ήταν κάτι περισσότερο από εμφανή. Γιατί άραγε;
Αναρωτήθηκαν ποτέ οι Φυσικοί το υπουργείο οι υπεύθυνοι (αν υπάρχουν τέτοιοι) γιατί ανάβουν όλα τα λαμπάκια στο κόκκινο; Μόνο στη Φυσική. Όχι στη Χημεία, στη Βιολογία, στα Μαθηματικά, στα Αρχαία κλπ. Γιατί άραγε;

Δεν θα σας κουράσω με αριθμούς και στατιστικά δεδομένα. Τα αποτελέσματα των παιδιών μας τα τελευταία 30 χρόνια και τα στατιστικά δεδομένα αποδεικνύουν πως κάτι σάπιο υπάρχει στο «βασίλειο της φυσικής». Οι εντός των τειχών το ξέρουν. Αν τους «ξεσκίσουμε» θα έχουμε του χρόνου ιδιαίτερα. Τόσο απλό.
Δεν τους νοιάζει που τα ίδια τα αποτελέσματα (δηλαδή τα διαχρονικά τραγικά ποσοστά αποτυχίας) είναι ο αδιάψευστος βαθμολογητής των ίδιων και της δουλειάς που κάνουν(;) εντός των αιθουσών. Εκτός αν δεχτούμε πως τα παιδιά μας είναι κάφροι. Κατά ένα περίεργο τρόπο είναι κάφροι μόνο στο συγκεκριμένο μάθημα. Όχι στη Χημεία, τα Αρχαία, την Ιστορία, …. Μόνο στη Φυσική. Πλέον δεν είναι είδηση η σφαγή στη φυσική. Και πώς να είναι αφού, αντίθετα με τα άλλα μαθήματα, συμβαίνει διαχρονικά για 30 και πλέον χρόνια.
Και φτάσαμε στην φετινή χρονιά. Τα παιδιά μας, που είναι παιδιά όλων μας, δεν ζουν σε άλλη χώρα. Βλέπουν την κατάσταση στα μάτια των γονιών τους. Την «αναπνέουν» στην ατμόσφαιρα.

Την «γεύονται» στα λόγια των γονιών τους. Σε αυτό το περιβάλλον θα περίμενε κανείς από τους φυσικούς έστω ένα μόριο υπευθυνότητας. Μπα, αυτή είναι είδος σε ανεπάρκεια για τους φυσικούς και τους υπεύθυνους. Αποτέλεσμα. Δεν τα ξεσκίσανε τα παιδιά μας. Τα διπλό ξεσκίσανε για να είναι σίγουροι για του χρόνου. Βλέπετε έρχονται και δύσκολες μέρες.
Και τα παιδιά; Τα παιδιά όλων μας; Πως θα μαζέψουν τα συντρίμμια τους να πάνε τη Δευτέρα (και Τετάρτη και Παρασκευή) να δώσουν τα άλλα μαθήματα; Πιάνω τον εαυτόν μου να κάνει ηλίθιες ερωτήσεις. Δεν τους νοιάζει. Όπως δεν τους νοιάζει 30 χρόνια που κρατάει αυτή η «κολόνια».

Κύριοι η αλητεία σας δεν έχει πλέον πάτο. Ειδικά φέτος καταφέρατε να δείξετε (ακόμα και στους πλέον δύσπιστους) πόσο ανάλγητα και ξεδιάντροπα αντιμετωπίζετε χιλιάδες οικογένειες και πρωτίστως τα ίδια τα παιδιά. Δεν έχετε ούτε ιερό ούτε όσιο. Ως εκ τούτου περιττεύει να σας εξηγήσω το: «Ειδικά φέτος».

Αν υπάρχουν και καλοί και ευσυνείδητοι ανάμεσά σας; Προφανώς και υπάρχουν. Πιστεύω οι περισσότεροι. Ε και; Αυτή η αλήθεια (γενική άλλωστε για όποιο σύνολο και να πάρουμε), είναι αρκετή να κρύψει την επί 30 και πλέον χρόνια αλητεία κάποιων;
Αν πάλι δεν πρόκειται για αλητεία, βγείτε να πείτε κάτι. Οτιδήποτε. Αλλά όχι πως έτυχε γιατί 30 χρόνια τυχαίνει. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Χρήστος Γιαννίμπας

Πηγή : koutipandoras.gr

Γράφει ο ΕΚΔΟΡΟΣΦΑΓΕΥΣ για το koutipandoras.gr

Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για τα κανάλια. Το βλέπει κάποιος στο πρόσωπο της Όλγας. Αυτή η ένταση που έχει ακυρώσει όλη την φρεσκάδα που με μεγάλο κόπο είχε καταφέρει να εξασφαλίσει η έμπειρη παρουσιάστρια. Σκιές και γραμμές,εκεί που απλωνόταν το γέλιο κάθε που εμφανιζόταν στα πλάνα ο Ευάγγελος Βενιζέλος.Προφανώς για όλα φταίει ο Σύριζα.Η Όλγα αναγκάζεται να συνοφρυώσει το πρόσωπο και να ρωτήσει με ένταση «ποιόν εννοείτε» κάθε φορά που κάποιος περιγράφει το κόμμα του Τσίπρα ως κάτι κακό αλλά δεν τον το κατονομάζει κιόλας.

Το βράδυ της Τετάρτης ήταν δύσκολο για την Όλγα αλλά αποδοτικό. Στο πάνελ ήταν το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός, ο οποίος ανέλυσε πως ως κυβέρνηση θα φορολογήσουν με 1% τις 500 μεγάλες επιχιερήσεις οι οποίες ενώ παρουσιάζουν μεγάλους τζίρους, δεν συνεισφέρουν όσο πρέπει σε φόρους. «Και αν είναι ζημιογόνες» ρώτησε η Όλγα, έχοντας ίσως κάποιες από αυτές στο μυαλό της, μια και γνωρίζει τόσο καλά αυτό τον κύκλο των επιχειρηματιών. Ο Μηλιός τότε απάντησε πως θα ελεγχθεί αν είναι ζημιογόνες στην πραγματικότητα ή κρύβουν κέρδη σε offshore εταιρείες. Αυτό ήταν. Λίγα λεπτά αργότερα ένα δημοσίευμα του Capital, έφτασε σε χιλιάδες mail με τίτλο «Θα φορολογήσουν ακόμη και τις ζημιογόνες επιχειρήσεις». Η Όλγα είχε δώσει τον τίτλο της νύχτας. Είπαμε, για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και που έχει σπάσει το πρόσωπο της Όλγας.

ΥΓ: Δείτε το βίντεο από το οποίο, κατά την Capital, προκύπτει πως ο Μηλιός είπε ότι θα φορολογηθούν «ακόμη και οι ζημιογόνες επιχειρήσεις». Αν το βρείτε πουθενά, κερδίζετε χρυσούν ωρολόγιον. Απ’αυτά που μετράνε τις ώρες της αγωνίας.

Δείτε εδώ το βίντεο

Πηγή : koutipandoras.gr

Γράφει ο Παναγιώτης Πασπαλιάρης koutipandoras.gr

Έλληνες… ρωμιοί, γκιαούρηδες, και πάλι Έλληνες. Άραγε ποια είναι η ιστορική συνείδηση αυτού του λαού και ποιες οι δυνάμεις που του απόμειναν; Ποια είναι τα διδάγματα που έχει πάρει από την ιστορία του, από τις περιόδους δόξας και παντοδυναμίας και από αυτές της καταστροφής και του αφανισμού. Εν τέλει ποιος είναι ο ρόλος του σήμερα;
Όλα ξεκινούν από τη γεωγραφία. Ο τόπος αυτός είναι που «ανατέλλει η δύση και δύει η ανατολή», όπως έλεγε η αείμνηστη Έλλη Σκοπετέα. Εδώ οι ορδές των σταυροφόρων, εδώ και οι αλαλαγμοί των μωαμεθανών. Εδώ βαφτίζονταν οι ινδικές και οι απωανατολίτικες θρησκείες και γίνονταν φιλοσοφία, από εδώ ξεκίνησε ο Αλέξανδρος και εγκαθίδρυσε τη δύση στα βάθη της Ανατολής.
Κι όλες οι εποχές δόξας που έζησε τούτος ο λαός προήλθαν γιατί έτυχε οι ηγεσίες του, πνευματικές, πολιτικές, οικονομικές, να έχουν συναίσθηση αυτού του ρόλου. Η αρχαία Αθήνα από τη μια διαφύλαξε με το στόλο της το εμπόριο της ανατολής με τη δύση και με αιχμή τις αδελφόγλωσσες αποικίες των Ελλήνων και από την άλλη έγινε το σχολείο του κόσμου. Το μέσο Βυζάντιο παρείχε το χρυσό του νόμισμα ως μέσο συναλλαγών σε ανατολή και δύση, κι ο αυτοκράτορας την προστασία του σε όσους το κινούσαν. Η Κωνσταντινούπολη για αιώνες μάζευε όλη τη λογιοσύνη του γνωστού τότε κόσμου.
Σήμερα δεν υπάρχουν ηγεσίες. Μετριότητες της κάστας των πολιτικών. Γιατί αν υπήρχαν θα είχαν αντιληφθεί την ευλογία του να μπαίνουν κάθε μέρα εκατοντάδες ρακένδυτοι μετανάστες από τις τρύπες των συνόρων μας. Και την ευκαιρία. Αν σήμερα υπήρχε ένας Περικλής, ένας Φώτιος, ένας Τζιμισχής, και έβλεπαν ψηλά από τα τείχη τη ροή αυτών των ανθρώπων θα είχαν οραματιστεί και τη λύση.
Θα είχαν στείλει διάταγμα στις πολιτείες και τα χωριά και θα είχαν ζητήσει από τους δημοτικούς άρχοντες να ανοίξουν κέντρα υποδοχής. Κάθε ταλαίπωρος μετανάστης θα δικαιούται επαρκές φαγητό, ύπνο, και ιατρική περίθαλψη. Όποιος δήμος δεν μπορεί από μόνος του θα τον συνδράμει το δημόσιο ταμείο. Κάθε μετανάστης θα δικαιούται επιπλέον και μισθό. Εκατό ευρώ στο χέρι και εκατό ευρώ σε υποχρεωτική αποταμίευση. Σε αντάλλαγμα θα έδινε έξι ώρες εργασίας και τρεις ώρες μάθησης. Γλώσσα, αριθμητική, μια τέχνη, οικιακή οικονομία, στοιχεία πολιτεύματος.
Με ένα άλλο διάταγμα θα παρότρυναν όλους τους άνεργους εντός των τειχών να χρησιμοποιήσουν πόρους δικούς τους ή ευρωπαϊκούς για να ανοίξουν βιοτεχνίες, συσκευαστήρια και εργοστάσια. Σε αυτά θα προσλάμβαναν όσους περίσσευαν από τη δουλειά στα αναγεννημένα χωράφια της επαρχίας με τις βιολογικές πια καλλιέργειες. Κόστος για κάθε εργάτη των 6 ωρών διακόσια Ευρώ το μήνα συν έξοδα διατροφής και περίθαλψης. Ό,τι βγάζει σαν προϊόν το εργοστάσιο ή η βιοτεχνία θα πουλιέται στη Δύση σε τιμή πιο ανταγωνιστική και ποιότητα ασύγκριτα καλύτερη από αυτή της άπω ανατολής.
Κι ύστερα, η φωτισμένη ηγεσία θα δίπλωνε σε ένα χαρτί το σχέδιο αυτό και τη συμφωνία του λαού και θα πήγαινε στην Ευρώπη για να διαπραγματευτεί. Ορίστε κύριοι η εσωτερική υποτίμηση και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Ορίστε και η χρεία μας σε εσάς. Αποφασίσαμε να γίνουμε το σχολείο της Ανατολής. Θα περιθάλψουμε αυτούς τους ανθρώπους, θα τους μορφώσουμε, θα τους εμφυσήσουμε τα δημοκρατικά ιδεώδη και θα τους μάθουμε να σέβονται τις γυναίκες τους. Όταν θα γυρίσουν μετά από 5-6 χρόνια στην πατρίδα τους, θα έχουν ένα κομπόδεμα ικανό και γνώσεις για να ανοίξουν ο,τι επιχείρηση θέλουν, θα πιστεύουν στη δύση, θα είναι φίλοι της Ευρώπης και θα έχουν μια κυρία δίπλα τους και όχι μια μηχανή αναπαραγωγής τέκνων.
Όταν η βασιλεύουσα πόλη κατέρρεε κάποιοι διαπραγματεύονταν με τον πάπα την ένωση και κάποιοι φώναζαν «κάλλιο σαρίκι τουρκικό, παρά τιάρα παπική». Με αντιφάσεις ανίσχυρους εκβιασμούς και απειλές πάμε και σήμερα να διαπραγματευτούμε. Αντί να πάμε με μια πρόταση θετική: Ελλάδα το σχολείο της ανατολής, το ανάχωμα της δύσης. Ανάχωμα πολιτιστικό, οικονομικό, εμπορικό, πολιτικό και στρατιωτικό. Αν βλέπεις την πολιτική χωρίς παρωπίδες και μικροκομματισμούς, αυτό είναι το εθνικό διαπραγματευτικό μας χαρτί. Και σήμερα και πάντα αυτό ήταν.
Τώρα βέβαια θα μου πεις και ποιος ακούει; Άλλοι ονειρεύονται να κυβερνήσουν, άλλοι να πάρουν καμιά θεσούλα ή κάτι από το ΈΣΠΑ, άλλοι να κλείσουν τα σύνορα, άλλοι να γίνει ο βασικός μισθός 1500 και άλλοι τις αυριανές 4 στεφανιογραφίες (1200 Ευρουλάκια και αφορολόγητα). Τι κι αν πολλά από τα όνειρα αυτά θα γίνουν εφιάλτες όταν βουλιάξει το καράβι ολοσχερώς; Και μην ξεχάσω κι αυτούς που θα αφήσουν ένα σχόλιο υπεροχής εδώ από κάτω. Τα ξέρουν όλα, αρνούνται να συζητήσουν. Ίσως να βρίσουν και λίγο και μετά να ρουφήξουν μια γουλιά καφέ. Θέε μου, τι βλακείες διαβάζω πάλι σήμερα!

Πηγή : koutipandoras.gr