Άρθρο της ΖέΖας Ζήκου για την “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
Συμπαρίσταται στην καταστροφή της, που έχει το ωραίο όνομα της «σωτηρίας». Συμπαρίσταται γενικώς στους κουκουλοφόρους και συμμερίζεται την ικανοποίηση των εταίρων – δανειστών μας από το ολοκαύτωμα συνειδήσεων στη Βουλή και ιστορικών κτιρίων στην καρδιά της Αθήνας.
Συμπαρίσταται στην αυτοκαταστροφή της, με το ακόμα πιο ωραίο όνομα της «σύνεσης» του πολιτικού συστήματος, που «ήρθε επιτέλους σ’ αυτόν τον τόπο». Δηλαδή, στην ύφεση, την αποαπένδυση, την ανεργία και τη φτώχεια.
Επίσης, «συμπαρίσταται» στις προσπάθειες του ευρωπαϊκού άξονα να επιβάλει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση μια σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία με αυστηρότατες ποινές, ένα ψευτοπροτεσταντικό μοντέλο στυγερής λιτότητας, με διαρκώς μειούμενους μισθούς και συντάξεις, με παράταση του εργασιακού βίου σχεδόν έως τα όρια του κατά χώραν προσδόκιμου ζωής και με διαρκώς ογκούμενη την ανεργία. Αλλά και με τα υπολείμματα του κοινωνικού κράτους να διασκορπίζονται και αυτά. Εχει άλλωστε δείξει ότι διαθέτει όλα τα διαλυτικά προσόντα.
Την προχθεσινή υπερψήφιση από τη Βουλή της δεύτερης δανειακής σύμβασης της χώρας χαιρέτισε χθες με ικανοποίηση η Γερμανίδα καγκελάριος, επισημαίνοντας ότι ήταν ένα «πολύ σημαντικό» βήμα και πως πρέπει πλέον να προχωρήσουν τα προγράμματα μεταρρυθμίσεων που πηγαίνουν πέρα από τις περικοπές των δαπανών: «Αυτό δεν είναι μόνο για την εξοικονόμηση, είναι επίσης και για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και, πάνω από αυτό, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα βοηθήσει τους θεσμούς να συσταθούν καλύτερα», σημείωσε η φράου Μέρκελ. «Είναι σημαντικό για εμάς η Ελλάδα να έχει την ευκαιρία να επιστρέψει στις αγορές το έτος 2020 με βιωσιμότητα του χρέους στο 120%», πρόσθεσε η σιδηρά καγκελάριος.
Ερωτηθείσα, δε, αν τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Αθήνα ήταν πολύ σκληρά, η φράου Μέρκελ υποσχέθηκε πως θα μπορούσε να επιλεγεί ένα σχέδιο Μάρσαλ(!), το οποίο βοήθησε στην αποκατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η φράου Μέρκελ είπε ότι είναι ήδη διαθέσιμα τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία, ειδικά για τις μικρότερες επιχειρήσεις που αναζητούν κεφάλαια, αλλά επέμεινε ότι «κάτι πρέπει να γίνει για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οριστικοποιούμε τώρα αυτό το πρόγραμμα».
Στο ίδιο μήκος ικανοποίησης βρέθηκε και ο Ευρωπαίος επίτροπος των Οικονομικών Ολι Ρεν, λέγοντας ότι «η προχθεσινή ψήφος ήταν η έκφραση της αποφασιστικότητας της χώρας να βάλει τέλος στη δίνη των μη διατηρήσιμων δημοσίων οικονομικών και στην απώλεια της ανταγωνιστικότητας». Ο κ. Ρεν ανέφερε σε γραπτή δήλωσή του ότι το νέο πρόγραμμα θα παράσχει στην Ελλάδα πρωτοφανή οικονομική βοήθεια και αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους εταίρους της, ενώ και η Κομισιόν έχει ισχυρή δέσμευση για να ενισχύσει τη βοήθειά της προς την ελληνική κυβέρνηση. Ο επίτροπος Ρεν αναφέρει ότι το δεύτερο πρόγραμμα λιτότητας είναι μεν απαιτητικό, αλλά θα αποδώσει και θα βοηθήσει την Ελλάδα, σημειώνοντας όμως ότι θα χρειαστεί χρόνος και προσπάθεια από την ελληνική κοινωνία. Κάλεσε δε τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας να δεσμευθούν ότι θα εφαρμόσουν το πρόγραμμα. «Το οικονομικό μοντέλο που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα ώς το 2009 απέτυχε και η χώρα ζούσε επί σειράν ετών πάνω από τις δυνατότητές της», τονίζει, υποστηρίζοντας ότι για γυρίσει η Ελλάδα σελίδα πρέπει να βελτιώσει τις διαρθρωτικές της αδυναμίες.
Βέβαια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ψελλίζουν διάφορες ενστάσεις, αλλά εν τέλει συντάχθηκαν πίσω από το κοντόθωρο όραμα της τακτικίστριας Μέρκελ, τόσο τακτικίστριας και καιροσκόπου, που λαμβάνει μεγάλες αποφάσεις για την Ευρώπη ανάλογα με το κλίμα στα γερμανικά κρατίδια και ανάλογα με τα ανθελληνικά ή αντιμεσογειακά πρωτοσέλιδα της Bild. H κ. Μέρκελ πιθανόν οραματίζεται τη Γερμανία σαν ένα πλούσιο νησί μέσα στην Ευρώπη, που απολαμβάνει όλα τα οφέλη της ασύμμετρης Ευρωζώνης, ως ισχυρή, χωρίς να θέλει να επωμιστεί κανένα κόστος εξισορρόπησης. Οι ασθενέστεροι κρίκοι της ασύμμετρης Ευρώπης σύρονται τώρα πίσω από την τιμωρητική ηγεμονία του Βερολίνου. Για πόσο ακόμη; Η πειθάρχηση στο γερμανικό όραμα δεν φαίνεται ικανή να προστατέψει τους ευρωπαϊκούς λαούς από τη φτώχεια και την ανασφάλεια· στην πρόσφατη σύνοδο δεν ακούστηκαν ούτε καν σαν ευχές λέξεις – κλειδιά για την Ε.Ε., όπως ανάπτυξη, συνοχή, σύγκλιση.
Πηγή : kathimerini.gr
