Αρχείο ετικέτας κυβέρνηση Παπαδήμου

Ξεροκόμματο Παπαδήμου

‘Αρθρο της Λώρης Κέζα για το “ΒΗΜΑ”


Ωραία η φράση του πρωθυπουργού: «Ξεχάστε τα κεκτημένα». Θα μπορούσε κάλλιστα να συμπληρώσει: «Ετοιμαστείτε για τον νέο Μεσαίωνα». Θα μπορούσε επίσης να παραπέμψει τους εργαζόμενους στο θρησκευτικό αίσθημα: τι να τους κάνουν τους μισθούς όταν υπάρχει ο Παράδεισος; Όσοι ψοφήσουν από την πείνα θα απολαύσουν μια ώρα αρχύτερα τη μεταθανάτιο γαλήνη.

Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος συνεχίζει την ίδια συνταγή, της τρομοκράτησης των πολιτών για την είσπραξη της επόμενης δόσης. Κάθε φορά η δόση είναι η πιο κρίσιμη από όλες, κάθε φορά η χώρα κινδυνεύει περισσότερο από ποτέ με άτακτη χρεωκοπία, κάθε φορά αιωρείται η απειλή ότι πρέπει να αποδεχτούμε τις προτάσεις «διότι αύριο κινδυνεύουμε να μην έχουμε τίποτα». Αυτό που δεν έχει καταλάβει ο ειδικός των αριθμών και των προϋπολογισμών είναι ότι οι πολλοί δεν έχουν τίποτε. Αυτό το τίποτε επιχειρεί να ανταλλάξει με στόχο την ευημερία των ολίγων και μια ανάπτυξη που αφορά τους επιχειρηματίες που θα την καρπωθούν. Δηλαδή ενόσω η χώρα θα έχει ανάπτυξη, όσο οι επενδυτές θα χαίρονται, οι εργαζόμενοι θα προσαρμόζονται στην από-ανάπτυξη που τους ετοιμάζουν.

Ο πρωθυπουργός της συναίνεσης έβαλε στο στόχαστρο τον 13ο και 14ο μισθό, δηλαδή τα επιδόματα Πάσχα, θέρους, Χριστουγέννων. Προτείνει να «ενσωματωθούν» στον μισθό κατά το ήμισυ. Πλην όμως αυτοί οι δύο περίφημοι μισθοί υπάρχουν μόνο στη φαντασία των επιτελών του Μαξίμου. Ο 13ος μισθός πήγε στα ειδικά τέλη και στα χαράτσια πάσης φύσεως και ο 14ος πήγε στην καταβολή των έμμεσων φόρων, στα καύσιμα, στα τρόφιμα. Δεν έχει άραγε συνδυαστική σκέψη ο κ. Παπαδήμος; Δεν μπορεί να τα βάλει όλα αυτά τα απλά σε ένα χαρτί και να υπολογίσει ότι α) οι μισθωτοί είναι οι μόνοι που δεν φοροδιαφεύγουν άρα σηκώνουν το βάρος συντήρησης του κράτους, β) οι μισθωτοί είναι στην πλειονότητά τους εργαζόμενοι του χιλιάρικου που έχουν γονατίσει από τις νέες φορολογήσεις γ) οι μισθωτοί ως μέλλον αντιλαμβάνονται την επιβίωση έως το τέλος του μήνα που θα ξαναπληρωθούν.

Οι προσαρμογές που προτείνονται από τον κ. Παπαδήμο συμβάλλουν στη δημιουργία ενός «τέταρτου κόσμου» οδηγώντας στην εξαθλίωση ομάδες χιλιάδων ατόμων. Ταυτόχρονα προβάλλει το όραμα μιας «ανάπτυξης» που δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη. Ποιοι είναι εκείνοι που καλούνται να επενδύσουν στη χώρα και κατά πόσο θα την ωφελήσουν; Αυτό είναι κάτι που παραμένει ασαφές, αν και υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που μας κάνουν επιφυλακτικούς. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, αρκεί να δούμε το μοντέλο της αλβανικής ανάπτυξης, εκεί όπου έχουν επενδυθεί εκατοντάδες δισ. ευρώ από Γερμανούς, από Κινέζους, Ρώσους, Καναδούς. Παρά την κυκλοφορία του χρήματος οι Αλβανοί δεν χαίρονται την ανάπτυξη – απλά έχουν και τρώνε ένα ξεροκόμματο. Αυτό το ξεροκόμματο επιχειρεί να προσφέρει στους μισθωτούς ο κ. Παπαδήμος και είναι κατηγορηματικός: αν δεν το αποδεχτούμε θα πέσει μεγάλη πείνα.

Η ανισότητα στην κατανομή του πλούτου και η δημιουργία του «τέταρτου κόσμου» δεν έχουν ανάγκη τη δημοκρατία. Έτσι γίνεται πάντα. Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος για να επιβληθεί πρέπει να γίνει αυταρχικός. Θα ξαλαφρώσει τους εργοδότες από τον 13ο και 14ο μισθό με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, χωρίς δηλαδή να μπει στον κόπο να το κουβεντιάσει στη Βουλή.


Πηγή : tovima.gr

Κόσμος πνιγμένος στα χρέη

Άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ για το “ΕΘΝΟΣ”

Λαίλαπα μέτρων κατ’ απαίτηση της ΕΕ μέσω τρόικας και χωρίς καμιά διάθεση αντίστασης εκ μέρους της κυβέρνησης Παπαδήμου και των κομμάτων που τη στηρίζουν απειλεί τους Ελληνες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. 
Κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος άδειας – πράγμα που σημαίνει μείωση των αποδοχών όλων των εργαζομένων κατά 15%. Κατάργηση του κατώτατου μισθού (751 ευρώ μεικτά, που σημαίνει γύρω στα 600 ευρώ καθαρά), με στόχο να πέσουν οι χαμηλότεροι μισθοί στα… τρία – τέσσερα κατοστάρικα, όταν ακόμη και στη… Σλοβενία (!!!) της πρώην Γιουγκοσλαβίας ο κατώτατος μισθός είναι 748 ευρώ μεικτά! 
Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων, πράγμα που θα οδηγήσει σε χρεοκοπία τα Ταμεία, αν δεν βρεθεί άλλος τρόπος αναπλήρωσης των πόρων που θα χαθούν με το μέτρο αυτό.
Πολιτικά αφελής είναι όποιος πιστεύει ακόμη ότι στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι η μείωση του δημόσιου χρέους. Αυτά αποδείχθηκαν παραμύθια της Χαλιμάς. Στρατηγικός στόχος της ΕΕ είναι να μειωθούν στο μισό ή και στο ένα τρίτο οι μισθοί και οι συντάξεις των Ελλήνων, όλων των εργαζόμενων Ελλήνων και μικρομεσαίων και από αυτήν τη σκοπιά η κυβέρνηση Παπανδρέου παίρνει άριστα στο έργο της!
Η τρόικα απειλεί ότι θα διατάξει την κυβέρνηση Παπαδήμου να νομοθετήσει αυτά τα μέτρα εξολόθρευσης των Ελλήνων εργαζομένων και τη Βουλή των Ελλήνων να τα υπερψηφίσει, εκβιάζοντας υπουργούς και βουλευτές ότι δεν θα δώσει τα λεφτά του νέου δανείου σωτηρίας και ταυτόχρονα αφελληνισμού των τραπεζών της χώρας μας. Το χαρτί εκβιασμού είναι βεβαίως ισχυρό. Οδηγεί, όμως, την Ελλάδα όλο και πιο κοντά σε κατάσταση κοινωνικής έκρηξης και βίας. Η αποσταθεροποίηση των κοινωνικών συμμαχιών του συστήματος επεκτείνεται ραγδαία, ακόμη και αν εκατομμύρια εργαζομένων υποκύψουν προσωρινά.
Ολη η Ευρώπη βράζει, άλλωστε. Οι κυβερνήσεις αρπάζουν κοινωνικό πλούτο αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους και τον μεταφέρουν με σκανδαλώδη τρόπο στις τράπεζες. Την Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011, η ΕΚΤ έδωσε μέσα σε μία και μόνη ημέρα το ασύλληπτο ποσό των 489,19 δισεκατομμυρίων ευρώ σε 523 ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες για τρία χρόνια με επιτόκιο 1%. Μισό τρισ. ευρώ σε μία μέρα με 1%! Θα επαναλάβει, μάλιστα, την κίνηση τον Φεβρουάριο, προανήγγειλε!
Χρέη 725 δισ. ευρώ πρέπει να πληρώσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες μέσα στο 2012 και μάλιστα το 40% αυτού του ποσού (280 δισεκατομμύρια) πρέπει να το πληρώσουν το πρώτο τρίμηνο της νέας χρόνιας. Κόλαση θα γίνει! Πού να μείνουν λεφτά για τα κράτη; Τα κράτη που πρέπει να πληρώσουν 8 τρισεκατομμύρια δολάρια μέσα στο 2012. Ποιος θα τους τα δανείσει, αν δεν «κόψουν χρήμα» οι κεντρικές τράπεζες; Οι υπερχρεωμένες ιδιωτικές τράπεζες, για τις οποίες δαπανήθηκαν τρισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια για να σωθούν; Οχι, βέβαια. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις αρπάζουν όσο περισσότερα μπορούν από τους εργαζόμενους.
Υπερέβη τα 55 τρισ. δολάρια το συνολικό δημόσιο χρέος όλων των χωρών του κόσμου – σχεδόν ίσο, δηλαδή, με το ΑΕΠ όλου του πλανήτη το 2011! Και για να μη μας ζαλίζουν με το χρέος της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας, αρκεί να πούμε ότι το μισό του παγκόσμιου δημόσιου χρέους το έχουν οι δύο ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου: οι ΗΠΑ (15 τρισεκατομμύρια) και η Ιαπωνία (13 τρισεκατομμύρια δολάρια)! Ακολουθεί η ΕΕ με περίπου 13 τρισεκατομμύρια κι αυτή, εκ των οποίων πάνω από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι το χρέος των κρατών της Ευρωζώνης! Οι ζάπλουτοι χρωστάνε, όχι οι φτωχοί! Μόλις στο 60,3% του ΑΕΠ ανερχόταν το 1991 το δημόσιο χρέος ειδικά των βιομηχανικών κρατών (γι’ αυτό, άλλωστε, και στο Μάαστριχτ, που έγινε την ίδια χρονιά, ορίστηκε στο 60% ο σχετικός δείκτης). Το 2011, όμως, το δημόσιο χρέος αυτών των κρατών ξεπέρασε ήδη το 100%! Ποιος φταίει; Οι μισθοί των εργαζομένων; Οχι, βέβαια, αφού ελάχιστα αυξήθηκαν ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Μόνο πολιτική λύση μπορεί να υπάρξει, πάντως, στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους παγκοσμίως. Στενά οικονομική λύση στο πλαίσιο της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής δεν υπάρχει. Θα αποφασίσει το Βερολίνο να αλλάξει πολιτική; Αν ναι, υπάρχει ελπίδα για την Ευρώπη. Αν όχι, θα γίνουμε μάρτυρες τρομερών κοινωνικών αναστατώσεων και ίσως εξεγέρσεων.
Πηγή : ethnos.gr

Γιατί τέτοια ανοχή;

Άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη 

Αναζητώ την είδηση της αποπομπής του Ροντούλη από την κυβέρνηση αλλά δεν την βρίσκω. Λυπάμαι, αλλά ο Λουκάς Παπαδήμος έχασε άλλη μια ευκαιρία για να δείξει ότι δεν ανέχεται οι υπουργοί του να συμπεριφέρονται ως τοπικοί ρουσφετολόγοι. Το ατόπημα του Ροντούλη σάς είναι γνωστό. Αλλά επειδή μέσα στην εορταστική ατμόσφαιρα (!) όλο και κάτι θα σας έχει ξεφύγει, σας ενημερώνω συνοπτικά.

 Ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ροντούλης παρενέβη για να μην κλείσουν δύο εφορίες στην εκλογική του περιφέρεια. Τον υφυπουργό «κάρφωσαν» οι ίδιοι οι εφοριακοί, ο ίδιος ουσιαστικά το παραδέχτηκε λέγοντας στο ραδιόφωνο ότι οι συγκεκριμένες εφορίες δεν πρέπει να κλείσουν γιατί εξυπηρετούν χιλιάδες ψηφοφόρους του. Λες και οι ψηφοφόροι των άλλων 48 (ζωή να ‘χουν) υπουργών και υφυπουργών δεν έχουν ψυχή. Και τι θα πουν στους ελεγκτές της τρόικα όταν κοιτάξουν τον ελλιπή χάρτη με τις συγχωνευμένες και καταργημένες εφορίες; «Larissa, this is Rontoulis’ State»;

Ας σοβαρευτούμε. Η απρέπεια του Ροντούλη είναι η δεύτερη που ανέχεται ο Παπαδήμος αυτή την εβδομάδα. Η πρώτη φέρει την υπογραφή του υφυπουργού Γεωργιάδη (και αυτός ΛΑΟΣ!). Ο οποίος βγήκε και είπε ότι είναι «άδικη η απόφαση για την προφυλάκιση του Εφραίμ, παραμονή Χριστουγέννων» (παραμονή πρωτοχρονιάς μπορούμε; παραμονή των Φώτων;) και ότι αυτή η απόφαση «δίχασε τον ελληνικό λαό και έπληξε την Ορθοδοξία». Το πόσο διχάστηκε ο ελληνικός λαός από την προφυλάκιση του Εφραίμ το είδαμε με τα ογκώδη συλλαλητήρια έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Η συνταγματική διάκριση των εξουσιών επιβάλλει ότι κανείς κυβερνητικός δεν επεμβαίνει στο έργο της Δικαιοσύνης. Ο Βελόπουλος ας πούμε (βουλευτής και αυτός του ΛΑΟΣ) έχει κάθε δικαίωμα να λέει ότι κακώς προφυλακίσθηκε ο Εφραίμ. Φίλοι είναι με τον ηγούμενο, μαζί πίνουν καφέ στην Θεσσαλονίκη, έχει κάθε λόγο να τον υπερασπίζεται. Ένας υφυπουργός όμως δεν μπορεί να μιλάει για «άδικες αποφάσεις» γιατί τότε πάει περίπατο η όποια ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Αντί λοιπόν ο πρωθυπουργός να αποπέμψει τον Γεωργιάδη και μετά τον Ροντούλη και όποιον τέλος πάντων κάνει του κεφαλιού του στην κυβέρνηση του, κάνει πως δεν τους άκουσε. Εξ όνυχος τον λέοντα όμως. Αν δεν μπορείς να βάλεις στη θέση τους τα τσικό, ποιος θα σεβαστεί τις σοβαρές σου αποφάσεις; Και να σκεφθείτε ότι οι υφυπουργοί του ΛΑΟΣ έδρασαν λίγες ώρες αφότου ο Λουκάς Παπαδήμος είχε συναντήσει τον Σαμαρά, τον Παπανδρέου και τον Καρατζαφέρη και τους είχε ζητήσει να τον αφήσουν επιτέλους να κυβερνήσει. Τον άφησαν. Με το έρμα όμως.

Πηγή : protagon.gr

Kυβέρνησε ή φύγε

Οι πληροφορίες λοιπόν δεν είναι ενθαρρυντικές. Ο κ.Παπαδήμος δείχνει υπερβολικό σεβασμό στους υπουργούς που έχουν ορίσει οι τρεις αρχηγοί. «Να φανταστείς», μου είπαν «ότι στο προηγούμενο υπουργικό συμβούλιο, ένας υπουργός ζήτησε τον λόγο για πέντε λεπτά και μιλούσε μια ώρα χωρίς ο Παπαδήμος να τολμήσει να τον διακόψει». «Και να πεις ότι έλεγε τίποτε ενδιαφέρον. Απλώς επαναλάμβανε όλες τις αερολογίες που λένε τα τελευταία 20 χρόνια όλοι οι υπουργοί». Δεν μπορούν πια να τις πουν στην κοινωνία και τις λένε μεταξύ τους. Αντίστοιχες είναι οι εικόνες που έρχονται από τα υπόλοιπα «μέτωπα». Υποχωρητικός με τον Βορίδη και τον Παπουτσή,  ανεκτικός με τον Πάγκαλο και τον Αβραμόπουλο.

Δεν ξέρω ίσως και να ζητάμε πολλά από έναν άνθρωπο που δεν είχε βρεθεί ποτέ ανάμεσα σε τόσους πολιτικούς αλλά η εποχή δεν δικαιολογεί την άμυνα. Απαιτεί επίθεση.
Χθες περπατούσα στην Πανεπιστημίου. Κάτι ξεμπρατσωμένοι τύποι μοίραζαν δόσεις στους κατάδικους της πρέζας στα Προπύλαια. Η μαφία των ναρκωτικών έχει αφήσει προ πολλού την Αχαρνών και την Πατησίων και οδεύει προς το Σύνταγμα. Απέναντι τους, στην Κοραή κάτι ψοφοδεείς δημοτικοί υπάλληλοι έδιναν κλήσεις στα παπάκια που ήταν παρκαρισμένα παράνομα. Και ποιο δίπλα ένα περιπολικό και δύο αστυνομικοί φρουρούσαν την είσοδο μιας τράπεζας αδιαφορώντας για τα εγκλήματα στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Στα ενδότερα ο πρύτανης και οι συγκλητικοί φαντάζομαι θα απολάμβαναν το καφεδάκι τους. Το ξέρω, ίσως να μην είναι το σοβαρότερο που συνέβη χθες στην χώρα, είναι όμως ενδεικτικό της εγκατάλειψής της. Και χαρακτηριστικό του νεοελληνικού μας πολιτισμού. Κάποιοι εγκληματούν, ο νόμος πιάνει μόνο «μαρίδες», οι «αρχές» σφυρίζουν αδιάφορα και οι ρήτορες περί άλλων τυρβάζουν.

Ο Παπαδήμος άμα τη εμφανίσει του απέσπασε τις θετικές γνώμες του 80% των πολιτών. Μετά από σαράντα μέρες το ποσοστό του έχει «πέσει» στο 60. Δεν είναι λίγο, έχασε όμως την δυναμική του. Ενδεικτική είναι και η δημοσκόπηση που ξεκίνησε χθες στο protagon.gr. Το 56% των χιλιάδων αναγνωστών μας θέλει περισσότερο Παπαδήμο για το 2012. Και ταυτόχρονα θέλει λιγότερο Παπανδρέου, λιγότερο Σαμαρά, λιγότερο Καρατζαφέρη. Αυτή είναι η κατάσταση και στην κοινωνία. «Υψηλά ποσοστά για την Νέα Δημοκρατία» διαφήμιζε την Κυριακή ένα «μέσο» που κάποτε έπινε νερό στο όνομα του Παπανδρέου. Και ποια ήταν τα υψηλά ποσοστά; Το 20% του κόσμου που θα ψήφιζε στις εκλογές Σαμαρά. Ο Παπαδήμος λοιπόν πρέπει να τολμήσει. Πρέπει να «σκοτώσει» τους αρχηγούς πριν τον «σκοτώσουν» εκείνοι. Πρέπει να συγκρουστεί και εν ανάγκη να αποπέμψει αυτούς που τον σαμποτάρουν ή που κοιμούνται στις καρέκλες τους. 

Δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρει, δεν είμαι σίγουρος ότι θέλει. Και ακόμη χειρότερο δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να κυβερνήσει αυτή την γαλέρα. Θέλω όμως να το ζήσω. Είναι το μόνο μη αναμενόμενο σενάριο που δείχνει να έχει κάποιο ενδιαφέρον. 
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών…του Σταύρου Θεοδωράκη
Πηγή : protagon.gr